Tokio 2020 - sportbubbel
Tokio, na twee jaar van voorbereiding is mijn eerste fotografische ervaring op een paralympische spelen inmiddels een feit. Tokio 2020 was onbeschrijflijk mooi, een unieke ervaring die niemand me meer afpakt.
Het was hard werken, echt afzien op bepaalde momenten, maar ik ben een vat aan kennis en kunde rijker. Niet alleen op fotografiegebied maar vooral ook als persoon.
De sporters waren, ondanks het gemis aan familie en vrienden op de tribunes, stuk voor stuk gefocust. Vol overgave strijdend voor de winst, of het nu om een kwalificatie, voorronde of finale ging. Een lust voor het oog van de supporter achter de camera en een feest door mijn lens.
Parijs 2024 - sportfeest
Parijs was weer een heel ander verhaal. Een bruisende stad waar zowel de sport als de vrijheid uitbundig werd gevierd. Dit keer kon ik heerlijk met het OV en de fiets naar de verschillende en meest speciale sportlocaties.
Zo mooi hoe iedereen, klein en groot, jong en oud, familie en vrienden maar ook andere sportliefhebbers al die atleten aanmoedigden.
Het is moeilijk om mijn hoogtepunten van de spelen op te sommen. Ik heb rondgelopen in immense stadions als het Centre aquatique olympique en het Stade de France (Atletiek), met mijn voeten in het zand gezeten in de tuinen van Versailles, blinde voetballers zien spelen aan de voet van de Eiffeltoren en tennisballen opgeraapt onderin het Court Philippe-Chatrier (stadion Roland Garros).
Daar ben ik getuige geweest van enorme sportprestaties als het 4e goud van Kelly van Zon in het tafeltennis, de 3-uur durende verloren tennisdubbelfinale van Diede de Groot en Aniek van Koot, de prolongatie van het goud van Tokio door de basketbaldames en de gouden comeback van Chantalle Zijderveld op de 100m schoolslag.